Estamos a 10 de xuño e o tempo segue igual de repugnante que cando comezou o curso. Chuvia, chuvia e máis chuvia. Se vivise nun baixo xúrovos que pasaría medo.
Sentindo a mesma indignación que Guille recuperei unha historia que fixen cando parecía que o sol chegaba pra quedarse hai uns meses... pero non.
Seica o venres volve o sol e a calor. Estou preparando unha boa corda pra apresalo en canto apareza e atalo á varanda do meu balcón. Muahahaaa ¬¬ . Sei que iso significaría non ter noites, pero estaría ben polo menos durante un tempiño. Ao cabo, se os suecos poden, nós tamén!
Clicade nela pra vela. Agardo que vos guste, e por favor facede caso omiso ás faltas de ortografía (o corrector de Word évos unha ferramenta moi traizoeira e eu moi preguiceira pra volver empezar de 0).